باید بپذیریم که محیط مدرسه برای دانش‌آموزان شاد نیست. البته این به معنای آن نیست که محیط مدارس ما غم‌زده است اما با فضای شاد هم بسیار فاصله داریم. مدارس و محتوای کتاب‌های درسی بسیار خسته‌کننده است و هیچ ارتباطی با جامعه و زندگی دانش‌آموزان ندارد. دانش‌آموزان ساعت‌ها در یک فضای بسته نگه داشته می‌شوند و ساعت‌ها و زنگ‌های تدریس هم پشت سر هم است حتی ساختمان مدارس فرسوده است و هیچ جذابیتی برای دانش‌آموزان ندارد. شما در مدارس غیردولتی هم فضا برای دانش‌آموزان ندارید هیچ فضایی برای غذا خوردن، استراحت و بازی وجود ندارد. بنابراین باید گفت که دانش‌آموزان علاقه‌ای برای ماندن در مدرسه ندارند. پس لازم است در محتوای درسی و نحوه آموزش جذابیت‌هایی در محیط مدرسه ایجاد شود.
مدرسه شاد و با روح:
مدرسه نیز خود از یک روح سرشار برخوردار است،این موضوع به ندرت مورد تایید قرار می گیرد،و در عوض مدرسه به صورت یک ماشین و یا یک کارخانه شناخته شده است.در مدرسه می توان دانه جست وجو گری و پرسش را در زمین فکر و اندیشه نسل کوچک و کم سال کاشت تا این دانه رشد کند،همراه او بزرگ شودوزندگی بزرگسالی او را از زود باوریها،ساده اندیشی ها،بی دقتی ها، تقلیدها ،پیروی هاو باری به هر جهت گذراندن ها نجات دهد.درعوض او را انسانی متفکر،منطقی،فکور،اندیشمند،علت جو ،هدفدار،خواهان حقیقت بار آورد.هیچ نسخه ای برای توسعه و پرورش مقدس و یا یک مدرسه شاد و با روح و سرزنده وجود ندارد به هر حال ما میتوانیم شرایطی را به وجود آوریم تا اجازه پرورش روح را بدهد و ایجاد نشاط نماید.روشهایی برای فعال کردن مدرسه و کلاس ارائه میشود امید است که این روشها باعث شود شوق و انگیزه ی بیشتری در دانش آموزان بوجود آیدو نشاط بیشتری احساس شود.
برخی از اقداماتی که کارکنان مدارس می توانند انجام دهند عبارتند از:
1-تشخیص اهمیت مطالب غیر کلامی
2-توجه به زیبایی محیط آموزشگاه و کلاسهای درس
3-نقل داستانهایی در باره مدرسه
4-برگزاری جشنها و مراسم مذهبی
5-حقیقت و اعتبار
6-پرورش و تقویت بیان
7-پرورش روح دانش آموزان
8- شناسایی علتها به جای توبیخها
درباره این سایت